متن آهنگ نشخوار آئین بامداد و سرب
[اینترو – آئین]
داداش تو هر چی اونور میبینی
کپی میکنی اسمشم میزاری خلاقیت
ملتم که یابو فرض کردی دیگه
[ورس یک – آئین]
نشخوار یه سری ادبیات غنی توو قدیم
از تو نمیسازه خِبره
جا نزن بلدی پرورش دادنت یه عده
میگی اینا بهونست مهم فکره
با عقل حس میکنم با قلبم فکر
دست نمیدم باهات نشه دستم چرک
الکل میزنم ضدعفونی
انقدر رنج میکشم بشه بوخوری
چون که طرفم رو میشناسم خوب
رفتم توو چریک وقتی بیست سالم بود
استعداد از مد افتاد، مردُم اخبارن تو رخداد
دلت پُر بود کردی شونه خالی
حالت بده ولی میگی رو به راهی
پول زیاد نمیاره حال خوب
با این هَوَل بازی ها فقط میره آبروت
همه چی شد ایرانیزه
با شاسی توو جاده شمال سیاه بیشه
تا کی دروغ بشنویم ما
تشخیص بدیم زشت از زیبا
میخوای بگی روان پریشی
اینطوری میکنی عوام فریبی
بیرون رو حفظ کن وقتی هستی از توو پوک
عبرت بگیر وقتی روزگار زد توو گوش
میدونم که باید برم جلو
انقدر که نفهمم چقدر مونده تا اوج
اگه سختی ها چَک بهت زد
بزن اون رو با مشت
دنیای واقعی چشه؟
که میزنی * چرخ توو مجازی
پیری ولی میزنی شصتتو میک
زور میزنی بری از دسته دو لیگ
کور و هوشیار، چشمت وا
متفاوت باش خاص استثنا
از خودت شروع کن بسم الله
[کورس]
تنها بودیم الآن شدیم یه گَله
نقشیه ریختیم فکر میکنیم به حمله
جلومون وایسادی با یه پوزه بند
جایزه به هر کی دهنِ ما رو ببنده
تنها بودیم الآن شدیم یه گَله
نقشیه ریختیم فکر میکنیم به حمله
جلومون وایسادی با یه پوزه بند
جایزه به هر کی دهنِ ما رو ببنده
[ورس دو – سرب]
من سفت واستادم ولی هیچی نمیدونم معلم کجاست
کلی اشکال دارم
اسپاسم گرفتن عضلات پام
انقد دوئیدم بریدم یه سیم از کله ام کندم
تاجِ بندگیو رو سَرم نذاشتم بغل کردم
هیچی نمیدونم ولی واسه فردام استرس گرفتم، عرق کردم
هیچی نمیدونم ولی از گذشتم پشیمونم و هی میگم غلط کردم
هیچی نمیدونم فقط حالم و بینِ گذشته و آینده سفر کردم
هیچی نمیدونم * میخورم
هیچی نمیدونم نشستم رو * هی دارم بین گذشته و آینده سُر میخورم
گیجم، مث سردوش سوبان بهم *
کی چی گفت، کی چی شد
سیمو که بریدم، کجا گذاشتی قیچیشو
[کورس]
تنها بودیم الآن شدیم یه گَله
نقشیه ریختیم فکر میکنیم به حمله
جلومون وایسادی با یه پوزه بند
جایزه به هر کی دهنِ ما رو ببنده
تنها بودیم الآن شدیم یه گَله
نقشیه ریختیم فکر میکنیم به حمله
جلومون وایسادی با یه پوزه بند
جایزه به هر کی دهنِ ما رو ببنده
[کورس]
تنها بودیم الآن شدیم یه گَله
نقشیه ریختیم فکر میکنیم به حمله
جلومون وایسادی با یه پوزه بند
جایزه به هر کی دهنِ ما رو ببنده
تنها بودیم الآن شدیم یه گَله
نقشیه ریختیم فکر میکنیم به حمله
جلومون وایسادی با یه پوزه بند
جایزه به هر کی دهنِ ما رو ببنده
[ورس سه – بامداد]
مخ کپیده روزی شعر میشه روحیه
یه جوریه نگاهم تو شهر
چیز خوبیه نه که آرامش بده
عرض من عمقی تره صورت و سودای صبره
که دل همیشه صوفیه
دنبال حس مرغوب، یه احساس فلج
از عقل کافی محروم، به هیچ مغرور
نبود مثلش، نیست مثلش مجنون
یه میخ آهنی توو سنگ عادت به سرکوب
نمیدونه گلیمش چقدر بود
بس که زیر آب چنگ زده به یه متری خشکی که
اگه مچاله بشینی روش جا میشی
کارکشته باخت داده ، خاکیه پشتش
نمیدونم چی رو باور کنم کی رو داور
جواب من به انتهای بن بست مشته
همه خلق ها به کیش خودش پنداره کافر
جواب هرز علف های سست ریشه رشده
از دنیای جدید و بازی من چقدر پرتم
میگیره خندم، شده آموزش طریقه مصرف
رابطه فرج بشریت با بچش
بدون فقر بدون پسرفت
نمیخوره به دردم حرفت احمق
دیگه پس مونده عقده هامون نمیگیره خندم
میلیون میلیون چنده حقم
که کله شقه ولی دنده نرمم
که چشم دارن به آب و خاک مابین دو قطب
که آدمیزاد بلعیده شد و صوت و تپل
تا آدم نفس کشه، بیچاره اون دو تا بالای زمین
بی زحم از تار و پود و بُن
[کورس]
تنها بودیم الآن شدیم یه گَله
نقشیه ریختیم فکر میکنیم به حمله
جلومون وایسادی با یه پوزه بند
جایزه به هر کی دهنِ ما رو ببنده
تنها بودیم الآن شدیم یه گَله
نقشیه ریختیم فکر میکنیم به حمله
جلومون وایسادی با یه پوزه بند
جایزه به هر کی دهنِ ما رو ببنده
[هوک]
بریدم، دیگه سهیل نیستم اُمدیم
راضی ام به رضای مردادم مُریدم
[کورس]
تنها بودیم الآن شدیم یه گَله
نقشیه ریختیم فکر میکنیم به حمله
جلومون وایسادی با یه پوزه بند
جایزه به هر کی دهنِ ما رو ببنده
تنها بودیم الآن شدیم یه گَله
نقشیه ریختیم فکر میکنیم به حمله
جلومون وایسادی با یه پوزه بند
جایزه به هر کی دهنِ ما رو ببنده
متن آهنگ آئین بامداد و سرب به نام نشخوار
برترین های ماه
سبک های موسیقی
آخرین نقد و بررسی ها
