متن آهنگ قرنطینه مرژاک و مسلک
[ورس یک]
آآ، من یه عمره توو قرنطینه ام
دور از خودم، دور از هرچی هست
چپ و راست انقدر خوردم از دنیا
که دیگه از جونم هم سیرم
کاش نصیحت ها یکم روم اثر میکرد
کاش یه سری حرف ها توو کَتم میرفت
کاش انقدر غُد نبودم
چَشم گفتن توو دهنم میچرخید
دیدم ثانیه ها زود هدر میرن
دیدم تک تک رفیق هام رو پول عوض میکرد
وقتی همه دنبال سودن از گیششون
پایش بیوفته برات یه پا جونور میشن
من همه این ها رو با چشم هام دیدم
قلبم خُرد شد و صورتم شکست
اینجا یکم مهمونتونم
یه روز از همون راه که اومدم میرم
الکی میکنی عجله که چی؟
مگه سهم ما بیشتر از یه کفن سفید هست؟
من رو اینجا هیچی آرومم نکرد
جز این که روو ضرب آهنگ کلمه بچینم
ببین هرکی رو دیدم نسخ یه چی هست
از مایه دار ها تا اون ها که صدقه بگیرن
بگو چطوری میتونم از آزادی بگم
وقتی دلِ خودم حبس توو قفسه یِ سینم
[کورس]
من توو خودم گُمم
دیگه به کسی هم فکر نمیکنم
به این آدم ها شَک دارم کلاً
هرچی فهمیدم تنها تر شدم
من زورم رو زدم
ولی الآن دور از همه ام
توو این چهار دیواری
خودم برای خودم موندم فقط
[ورس دو]
من یه عمره توو قرنطینه ام
غربت رو توو وطن دیدم
جای خنده روو صورتم نیست
من که جسمم * شد ، روحم هم میدم
من تکیه گاه بودم و
هرکی خراب شد روو من هم ریخت
هوای خونم ابریه
داشی انقدر پُرَم جای سوزن هم نیست
نمیدونم چطور سرِ پام
ده دفعه با وزنه وایستادم لب آب
با این که نه پرواز بلدم نه شنا
دنیا یه فیلمه نه کمدیه نه درام
من هر طوری بود ساختم
ولی حالا که خراب شده کل آبادی
ما وسط این مُجرم ها شادیم
بزار روو میز خاک بخوره حکم آزادیم
حک شدم لا به لای داستان
عادت کردم به این سایه های راه راه
جای پای آشناست دو طرف پهلوم
باقی اعتراف هام باشه واسه دادگاه
نه خیاط بودم، که این همه بریدم
نه توو ماراتن، بودم که این همه دوییدم
مگه نقاش بودم، که این همه کشیدم
بگو چرا قرمز شده پیرهن سفیدم
[کورس]
من توو خودم گُمم
دیگه به کسی هم فکر نمیکنم
به این آدم ها شَک دارم کلاً
هرچی فهمیدم تنها تر شدم
من زورم رو زدم
ولی الآن دور از همه ام
توو این چهار دیواری
خودم برای خودم موندم فقط
متن آهنگ مرژاک و مسلک به نام قرنطینه
برترین های ماه
سبک های موسیقی
آخرین نقد و بررسی ها
