متن آهنگ رسوا علی عظیمی
رسوای عالم، کارنامه ی پاره
چوبِ دو سر طلا، ایرادی نداره
از اون عشقِ آتشین، چی مونده امروز
موهای سفیدم، بیشتر شد دوباره
عمرش به سَر رسید، شعرای نخونده
از فصلِ بهارِ ما، دیگه چیزی نمونده
من از یادت نمیکاهم، اگه سنگ هم بباره
همین شعرِ مریضم، ویروستو داره
جونم، کی گفته که پشیمونم؟
این کارنامه ی پاره، سیاه و پُر ستاره
جونم، کی گفته که پشیمونم
این کارنامه ی پاره، توو دلش اسمتو داره
دورم رو خط بکِش، اگه اهل دعایی
که هسته ی رابطه، یه گربست و یه ماهی
به من گفتی خودخواهی، فرصت رو هدر دادی
حالا پیر و مردد، بشین سر دوراهی
جونم به لب رسید، از این حس که دوباره
از عمقِ وجودم، سر داده یه ناله
که از یادت نمیکاهم، اگه سنگ هم بباره
همین شعرِ مریضم، ویروستو داره
جونم، کی گفته که پشیمونم؟
این کارنامه ی پاره، سیاه و پُر ستاره
جونم، کی گفته که پشیمونم
این کارنامه ی پاره، توو دلش اسمتو داره
رسوایِ عالم …
متن آهنگ علی عظیمی به نام رسوا
برترین های ماه
سبک های موسیقی
آخرین نقد و بررسی ها
