متن آهنگ استانبول سیجل سپهر خلسه و هومان
لینک دانلود به دلیل احترام به حقوق آرتیست غیرفعال میباشد!
[کورس – هومان]
خرابم استانبول هر بار که میام ( هر بار که میام )
خط های سفید روو دریای سیاه ( دریای سیاه )
بچه هاش هم دارن هوامون رو زیاد ( هوامون رو زیاد )
دارم به شهرت من هر جا اعتیاد
[بریج – سیجل]
امسال کجاییم، استانبول
ده هزار نفر، یه جا پر
امسال کجاییم، استانبول
میخونن حفظن ورس هام رو
[ورس یک – سیجل]
رسیدم توی اورا آرنا
دخترها همه دور باتل ها
این رپه بیبی بود
بزرگ شدش خیلی زود
بازی توو لیگ پاپ شده کار ما
رپ رو رسوندیم از نطفه تا اینجا
نپرس که چه شکلی بود
رسیدیم آخر به استیج نور
هر کی هم که اول مسخره کرد
بدنش گرفته از تنه درد
وقتی که میکردم وطن رو ترک
نمیدونستم میان از هر ور شهر
ما رو ببینن، مریضی کار رو بگیرن
موزیکی که آب رو گلی کرد
هیپ هاپ رو ملی کرد
نگاهم الآن، به اون دورهاست
سلامتی هر کی موند رو پاش
یکی دیگه هم سلامتی خودمون
تا کسی نمونه رو مود فالش
[کورس – هومان]
خرابم استانبول هر بار که میام ( هر بار که میام )
خط های سفید روو دریای سیاه ( دریای سیاه )
بچه هاش هم دارن هوامون رو زیاد ( هوامون رو زیاد )
دارم به شهرت من هر جا اعتیاد
[ورس دو – سپهر خلسه]
خوشحالم استانبول هر بار که میام
دوست نداره دافم هواش رو زیاد
ترافیکش روی مخم نمیره
چون شلوغی سرم صد تای ایناست
پشت صحنه جلوم رو میگیره میگه با موزیکات دارم خاطره من
ته دلم واسش نگرانم، یه وقت * نره اون بخاطر من
فاصله کم، بین من و شما
انگار همیشه با هم و هنوز جدا
بخشیدین همه گناهام رو، وقتی شاکیه سرش هنوز خدا
دیگه خسته ام من از این *
نیستم من اون سپی رو پوسترها
این طرفها که همه چی زشته
تنها ترسم هم از خوشگلاست
باز هم استانبول دم دریاییم
میشه رنگ پل توی شب عوض
فرق کردیم ماها هردومون
دیگه مثل قبلی نیست هر دفعش
الآن دغدغم اینه خوب باشم
توی این شهری که ماله بدترست
مود سیگار شب توو هتل
که تا نصفه باز میشه پنجرش
[کورس – هومان]
خرابم استانبول هر بار که میام ( هر بار که میام )
خط های سفید روو دریای سیاه ( دریای سیاه )
بچه هاش هم دارن هوامون رو زیاد ( هوامون رو زیاد )
دارم به شهرت من هر جا اعتیاد
[اوترو – سیجل]
یه چیزی رو شروع میکنی
چون ته خودت حسش کردی
هر چی داری رو پاش میذاری
یه چیز جدید میاری
چند بار میخوری زمین باز پا میشی
کم کم میبینی داره جون میگیره، بیشتر میری براش
یهو میبینی چیزی که میخواستی شده، کارت رو گرفتن
تو رو فهمیدن، با عشقی که بهت میدن ادامه میدی
سعیت رو بیشتر میکنی تا بهتر و بهتر شی
یه روز میرسه میبینی از اون چیزی هم که فکر میکردی
این بچه ای که به دنیا آوردی بزرگتر شده
از محال ترین آرزوت هم رد شدی
جلوت پر نوره، پر آدمه
دست میزنن برات، جیغ میکشن
اونجاست که سخته خودت رو گم نکنی
خودت رو بهتر نبینی، فکر میکنی دنیا فقط و فقط مال توئه
ولی باید یادت بمونه هر چی بالاتر میرسی
روزی که پرت شی سقوطت سنگین تره
سقوطت بی رحم تره، جوری میزننت که هیچوقت فکرش هم نمیکردی
میبینی یه سری آدم های دورت که بهشون خیلی هم خوبی کردی
همشون ته دلشون از موفقیتت نفرت داشتن
بی صبرانه منتظر همچین روزی بودن
چیزی که یاد گرفتم اون روز، نباید تو هم تنفر و حس و انتقام رو
توو خودت بپرورونی
باید چند قدم بری عقب از دور به خودت، به دورت نگاه کنی
شاید اونا هم توو یه چیزهایی حق داشتن
وقت سرمایه گذاری رو خودت میشه
روو فکرت، بدنت، قلبت
باید باز پاشی، اما این دفعه یه جور دیگه
پخته تر، افتاده تر، مصمم تر
فاصله عشق و نفرت به ضخامت یه صفحست
مهم اینه که توو قلبت نذاری این صفحه عشق رو ازت بگیره
نور باید همیشه بتابه، برگترین درسی که گرفتم این مدت
برای بیداری هیچ ساعتی کوک نیست
متن آهنگ سیجل سپهر خلسه و هومان به نام استانبول
برترین های ماه
سبک های موسیقی
آخرین نقد و بررسی ها
