متن قسمت سوم آهنگ کوه بن
کوه به رود گفت و رود
همنیشینِ بی‌کران بود شنید
و رود به بی‌کران گفت
یا که بی‌کران به وعده‌ی ته نشین
از زیرِ زبونِ رود کشید ، نمیدونم
اما بی کران ته نشین کردنو ناممکن دید
ولی نمیخواست بگه به ساحلِ قشنگش
از چیزی که شنید
تحمل نداشت ، آتیش گرفته بود
کشتیا رو غرق کرد
ساکناش فهمیدن که با گذشته فرق کرده
فهمیدن که بی کران نهنگا رو رونده
خودکشی نه بی‌کران قاتلِ نهنگه
از گل نازک‌تر به ساحلش نمیگفت
موهاشو میبافت یه لحظه قافلش نمیشد
ولی حالا بحث داشتن و طعنه های ریز
زبونِ صحبت نداشت ، میساخت صخره های تیز
یا نکنه نهنگا میخواستن به ساحل بگن
کی نهنگا رو کُشت بی‌کران یا شعره من؟
کوه فقط به رود ، گفته بود دیواره زندونشو
خودش چیده و بعد بهش عادت کرده
فکر میکرده عاشقش شده
ولی با دیدن آزادی مشروطِ کلاغ
پره پروازه عقاب ، طوطیِ تووی قفس
آدم برفی رود گنداب
یه شک توو خودش دیده
بی کران که عاشقِ ساحلش بود
حالا اونو دیوارِ زندون میدید
میخواست بذاره بره به صخره مشت میکوبید
چون نه پای رفتن داشت ، نه نایِ موندن
نه بال پرواز اما محاله موندن
پس ساکناشو میکُشت از درون میگندید
ساحلم دیگه اونو نمیفهمید
کوه این صحنه ها رو دید و برید
باز صدای باد و شنید و برید
خونه‌ی بی خونه راهه
اینو زوزه کشید و برید
پرِ عقابو انداخت تووی آب
یه نگاه به خودش انداخت تووی آب
تووی بی‌کران آسمونو دید
با خودش پرِ عقاب ابرای سپید
متن قسمت سوم آهنگ بن به نام کوه
برترین های ماه
سبک های موسیقی
آخرین نقد و بررسی ها
