متن آهنگ پیر خرابات پرداد
بی سایه بون و سرپناه
پناه برد به سایه ی دیوار
سینه سوخته و دنیا دیده بود
همدمش هم، سه تارش و سیگار
عالمی رو برده از یاد، از آدم بیزار
سور و ساتش جور جور
ولی بیکاره و بی عار
میکشه از عمق سینه آه
میکنه عین دیوونه ها نگاه
میگه دلم میسوزه
واسه سوختن ستاره ها
ما هم یه روز ستاره بودیم
تووی هفت آسمون
یه روز در اومده بود برگه یِ آسمون
جفت شیش میشد تاسمون
برامون فرش قرمز پهن میکردن هی روزگار
الآن رسیده، زمین به آسمون
زندگی مرکز بدبختیه، فکر گریز از مرکز باش
همه اهل پیچوندنن، تو مشکل گشایِ عالم باش
خنجر از پشت زیاده، به فکر مرهم باش
یه روز همه چی از دست میره
تو اونی که نمیده از دست باش
حاشیه رو بیخیال، صورت مسئله طولانیه
حواست رو جمع کن، دریا طوفانیه
همه از خون بدشون میاد
ولی دنیا پر جانیه، قربون مهربونیت
اینجا عید هم بشه یکی قربانیه
متن آهنگ پرداد به نام پیر خرابات
برترین های ماه
سبک های موسیقی
آخرین نقد و بررسی ها
