متن آهنگ میشناسم رض
[قسمت اول]
میشناسم یه نفر
بیداره تا سحر
رو قالیچه‌ی پرنده همیشه توو سفر
توو واقعیتِ مجازی بی گوش و بصر
می‌گرده لای معنا دنبالِ یه اثر
اون‌ورِ در، میشناسم من یه نفر
خوشحال از اینکه دنیا داده بهش همین پسر
بذرشُ رو اون کاشته با هرچی عشق داشته
ولی نگرانِ از این که این جوون برسه ثمر
می‌زنم پر چند تا خونه اون‌ور‌تر
میشناسم من یه نفر
همیشه توو دلِ خطر
مثل شیر وایستاده توو میدون
خونوادش به دندون
ببرتشون از این مهلکه به در
رو گردنِ شهر شالی هست که پرشم
خوب می شناسه منو
منم خوب میشناسم یه نفر
که فهمیدیم باهم از این زندان باید فرار کرد
موندیم سر قولمون تا پیدا بکنیم یه در
[همخوان]
آزادی، رهایی، این زندان، اجباری
سیاهی، تنهایی، این بودن، تکراری
در تابش، بی‌تابیم، هم ساکن هم تاریک
ما با هم اینجاییم، در تغییر به شادی
[قسمت دوم]
پشتم مثل کوه، محکم عینِ سنگ
خودش جنس دریاست
ولی خب بازم دلش تنگ
میشناسم یه نفر، دلِ پاک
آغوش باز با چشمِ تر
حبیب می‌مونه تا ابد، پرواز، کبوتر
دست گذاشت روی شونه‌ام
داد بهم نشونم
گفت اینجا هرجاش یه نشونه‌ست
یاد بگیر درست بگیر نشونه‌ات
چِشا تیز تیر از چله در
میشناسم من یه نفر
استاد، آگاه، بالا، تاج رو توکِ سر
هر چقدر شدیم دور دل‌ها‌مون یه جا بود
خودم گفتم برو ولی بغض توو صدام موند
خوشحالم که رشد کرد و ریشه داد چقدر زود
میشناسم یه نفر گُر گرفت سوخت شد آتور
گرما و نور می‌کرد راهمو روشن
درون هر کس جوهر می‌کشید خط‌هامو پر‌تر
نوشتم آگاه و آزاد کامل‌تر یه فرد
منِ توو آینه جواب داد میشناسم من یه نفر
[همخوان]
آزادی، رهایی، این زندان، اجباری
سیاهی، تنهایی، این بودن، تکراری
در تابش، بی‌تابیم، هم ساکن هم تاریک
ما با هم اینجاییم، در تغییر به شادی
متن آهنگ رض به نام میشناسم
برترین های ماه
سبک های موسیقی
آخرین نقد و بررسی ها
