متن آهنگ مناجات خیابونی فرزان و میرتک
[ورس یک]
از در اصلی خیابون در
میایم و کلماتمون مثل سیانور پخش
میشن و مرگو بهت میکنن تزریق
چونکه پر از ترسی ، باس بگیری تاثیر
از تصویرایی که بت میدم ، بکنی تمرین
تقویم میگه دنیا مال ماست،تهدید نمیشیم با دلارا
دنیا پیرزنه منم همون قاتلم توی جنایت و مکافات
ایدئولوژیای خودمو دارم میتونی بهش بگی خرافات
واس من همون مناجاته ، امسی میکنم و کله میزنه خدا بام
حس میکنم دوتا پام داره میکشونتم منو سمت رویاهام
بوی خونو حس کردم روحم تو مجازاته
اگه کشتن شما گناهه پس منم بزرگترین گناهکار قرن
به دنیا داره شک و به تخماشه ترس
[ورس دو]
داشتم میگفتم وصله به تخمام
زندگی توی لحظه رو قمار کردم
تو این کازینو دستتو بپا
که اگه نپای جیبتو دوبار زدن
باس با کون لخت برگردی به خونه
آلوده شدی تو به مرضی که پوله اسمش
رفته تو جونت نفله،وقتی که نداریش
باس بخوابی رو به قبله ، میکنی هرکاری
تا که بهت سود برسه ، اما یه الافی که
تونسته ذهنشو بذاره در اختیار
حقشه هر بلایی سرش بیاد
د یالا لباس جهالتتو درش بیار
من اشتیاق دارم که نشه روحت کدر
چونکه همگی ما تهش قراره جا بزاریم
همه چیو بریم اونجا که میگن خونه بهش
که میگن خونه بهش، که میگن خونه بهش
متن آهنگ فرزان و میرتک به نام مناجات خیابونی
برترین های ماه
سبک های موسیقی
آخرین نقد و بررسی ها
