متن آهنگ مسافر زمان از نیموش و فونیکس
دانلود متن آهنگ مسافر زمان از نیموش و فونیکس
خورشید غروب کرد
دوباره قصه شروع شد
اون دلش میخواد باشه توو شهر شلوغ گُم
حالا دیگه تنهاس و خودشِ و جفت کفشاش
الان آس و پاسِ ولی یه زمانی شهرت داشت
کی واسش مهمه اصاً اون کیه و کجاس
زیرِ چشاش گوده و تیره و خُمار
گذر زمان واسش هیچ ارزشی نداره
بگو از دست کی قراره دوباره فرار
بکنه هراس توو دلشِ که الان
دنبالشِ دیگه پاهاش نایِ دویدن نداره
خودش فکر میکنه فقط آمپولِ هوا
آخرین راهه نجاتشه
اون دلش میخواد که فقط ساکت به خواب بره
کنار آتیش ولی تمامِ بدن بی حسه
میگه فقط خداس که تنها به دادم میرسه
گذشتش رو یادشه چون که سزاواره این نبود
سزاواره این نبود
این یه جنگ نرمِ بین من و جامعه
کی حاضره بجای من زیرِ زمین راه بره
همه منتظرن یه روز باخت تو ببینن
چون دولتا به مردم راستشو نمیگن
موسیقی زیر زمینی یه فرهنگه
یه مسیره یه طرفه ـَس که برگشتش
به قضاوت مخاطب بستگی داره
به نظر خیلیا طنزِ فیلم نامه
هدفم نبود نمیتونه تهش باشه
تراژدی درام یا یه نمونه ترسناکه
که چشو روش میبندن به هنرت میخندن
آخرش هم تَرد میشی به کمکت نیس اصاً
احتیاجی
من از 26 سالِ پیش
پله پله باهاش بودم یه قدم مونده فاش کنم
دلیل این همه بدبختیشو اصاً چی شد
فقط عاشق خیابون و هیپ هاپ بود و
زندگیشو سرِ رپ و غم جنگ باهاش
داشتن و همه طرفدارا یکی یکی محو شدن
رفاقتا سرد و یخ موندن و همه از هم فاصله گرفتن
اون چشماشو روی خانواده بست و
با یه جمله عاشقانه بحث و به آخر رسوند
با عشقش اون رپ و ترجیح داد
بخاطرش تلاش کرد اونو یادشون رفت
آدمای هواس پرت سم میخواد نه پُتکِ جنگ
این یه جنگ نرمِ بین من و جامعه
کی حاضره بجای من زیرِ زمین راه بره
همه منتظرن یه روز باخت تو ببینن
چون دولتا به مردم راستشو نمیگن
موسیقی زیر زمینی یه فرهنگه
یه مسیره یه طرفه ـَس که برگشتش
به قضاوت مخاطب بستگی داره
به نظر خیلیا طنزِ فیلم نامه
تو مسافر زمانی بی اینکه با خبر باشی
آینده رو دیدی شنیدی با خطراتی
که به جون میخرمشون تا هدفُ لمس کنم
هیچ وقت نمیشنوی توو کارم سرد شدم
خط به خط چک نویسا خونِ دله
من طرفداری نمیخوام که کوره چشش
چون جادوی کاره ما گُم توو زرق و برق نیس
ماها مثِ یه توموریم سخت و بدخیم
لا علاجیم بزار راحت حاجی
بگم از این بازی دست خالی بیرون نمیرم
اگه یه روزی بدون رپ باشم دیوونه میشم
میخونم واسه اونی که کاملا بفهمتم
چی رو نمیگیری من یه شاعرم که فلسفه ـَش
خیابون و جدولاشِ
به خودش قول داده که اول باش
من نه سیاهم نه سفیدم
دنبال نگاتیوم واسه ثبت فیلمم
این یه جنگ نرمِ بین من و جامعه
بین من و جامعه بین من و جامعه
همه منتظرن یه روز باخت تو ببینن
باخت تو ببینن یه روز باخت تو ببینن
موسیقی زیر زمینی یه فرهنگه
یه مسیره یه طرفه ـَس که برگشتش
به قضاوت مخاطب بستگی داره
به نظر خیلیا طنزِ فیلم نامه
برترین های ماه
سبک های موسیقی
آخرین نقد و بررسی ها
