متن آهنگ فرهاد کابوس
[ورس یک]
هوا گرم شد من هنوز سردم
یه گوشه نشستم بهمن پشت بهمن
این فصلم مثل زمستونه برام
تنهام مثل فرهاد
انگار کوه کندم
خسته ام ناامیدم از فردا
هه ، اینجوری بهتره شاید
باید این زمان لعنتی بگذره باز هم
باید بگذره تا من بفهمم کجام کی ام
اصلا دارم کجا میرم
اون بچه شیطونی که هرچی میدید سوال میکرد
تازگی ها فقط یه جا میگیره میشینه
دیگه اصلا واسش مهم نی که چی دیده چی میشه
آخرش هم بی ریه میمیره
سوخته بیلیطش پیری به سن نیست
انقدر فهمیده که بفهمه وقت رفتنه
از جایی که هرچقدر بگردی واسه معرفت کمه
تنها امید من بعد مرگمه
سند آزادی سنگ قبره
دنیا زندونه تن یه بندش
لحظه لحظه زندگی حبس روحه
مثل دود که میشه جذب خونت
میشی جذب اینجا ، میشی یه مرده متحرک
[کورس]
وقتی لحظه هات به مو بندن
وقتی مردم به کوه غَرّن
فرهاد بگو بدونم من
کوه سخت تره یا جون کندن
وقتی لحظه هات به مو بندن
وقتی مردم به کوه غَرّن
فرهاد بگو بدونم من
کوه سخت تره یا جون کندن
[ورس دو]
جدیدا هر کی رو میبینم
انگار از یه دنیا دیگست
نمیدونم شاید من از یه جا دیگم
فاصله زیاده مثل حرف توو دلم
نمیتونم همرنگشون بشم
پس عادت کردم هر چی میگن
فقط سر تکون بدم
حرف نزنم بحث نکنم
یه روزی این نقاب ها میشکنن
توی همو میبینیم
الآن بیخودی وقت تلف نکنم
اون روز معلوم میشه
هر کی چقدر مونده ازش
چقدر شده جذب
دنیا چقدر دوره از حقیقت
چقدر دیگه از این کوه باید بکنم
از چند تا مانع دیگه باید بپرم
چند بار بشکنم
فکرم از تو داره میخوره وجودم رو
انقدر به غروب خورشید خیره میشم
تا یه روزی خورشید ببینه غروبم رو
[کورس]
وقتی لحظه هات به مو بندن
وقتی مردم به کوه غَرّن
فرهاد بگو بدونم من
کوه سخت تره یا جون کندن
وقتی لحظه هات به مو بندن
وقتی مردم به کوه غَرّن
فرهاد بگو بدونم من
کوه سخت تره یا جون کندن
متن آهنگ کابوس به نام فرهاد
برترین های ماه
سبک های موسیقی
آخرین نقد و بررسی ها
