متن آهنگ عروج فرزان
[ورس یک]
با کدوم صدا میشه همه رو عاشق کرد
بِدش به من ، دورِ سرشتِ غمناکِ بشر
بکِش یه خط
واسه هدایت رو شونم دوتا فرشته هست
منم اون عوضِ معتاد به نوشتن
مهم نیست اگه دنیا ما رو لِه کرد
با یه کالبدِ دیگه میزنیم دوباره بهش سَر
توو راهِ دلدادگی مجازاتو عشق است
یه روزی میمیرم شکر حالا که زنده ام
پَ جستجو کردنِ رویاها رو عشق است
شبا پیدا کردن واسه سوالای ذهنم
من اومدم تا انتها برم
تا توو دنیا میپیچه پژواکِ ستم
نمیذارم یه بازی تکرار بشه نه
حتی اگه هر روز به دردام اضافه بشن
شاید خیلیا با این شعرا زنده شن
[کورس]
یُو ، میره پایین از گلوم مثِ آب
گلوله ها میپَزن تووی تنورِ صِدام
آره منم همون استعداد که
تا به عروجش یه پله نمونده انگار
میره پایین از گلوم مثِ آب
گلوله ها میپَزن تووی تنورِ صِدام
آره منم همون استعداد که
تا به عروجش یه پله نمونده انگار
[ورس دو]
دست و پنجه نرم کردم با این چاله ها
حبس شدم تووی خودم سالیانِ ساله
حالا شدم یه غول با هیپ هاپِ فارس
که قصدش فقط گایی*ن کاره
طبیعت منزجر شد لا این زجه ها
پاییز فصلِ عاشقا نیست چهارتا فصل یه فازه
دیگه هیچ عیدی نمیاد انگار
اگه خود رو نشناسی باختی همه ساله
هنوز تووی تب و تابیم بینِ نفسا
قشرِ پایین باید بکشن عذاب
بگن چشم ارباب همه فکرِ سنوات
آیندشون میشه دیگه شکل قفس آه
قسم به خدایی که داد به شاعر دست
اونم مینویسه تا نفساش زنده است
یه روز ظلم میمیره با هر ترانه قلب
نزدیک تر میشه واسه درکِ جهانِ بعد
[کورس]
یُو ، میره پایین از گلوم مثِ آب
گلوله ها میپَزن تووی تنورِ صِدام
آره منم همون استعداد که
تا به عروجش یه پله نمونده انگار
میره پایین از گلوم مثِ آب
گلوله ها میپَزن تووی تنورِ صِدام
آره منم همون استعداد که
تا به عروجش یه پله نمونده انگار
میره پایین از گلوم مثِ آب
گلوله ها میپَزن تووی تنورِ صِدام
آره منم همون استعداد که
تا به عروجش یه پله نمونده انگار
میره پایین از گلوم مثِ آب
گلوله ها میپَزن تووی تنورِ صِدام
آره منم همون استعداد که
تا به عروجش یه پله نمونده انگار
نمونده انگار ، یو
متن آهنگ فرزان به نام عروج
برترین های ماه
سبک های موسیقی
آخرین نقد و بررسی ها
