[کورس]
دارم میرم من از اینجا
وایسادی زل زدی به چی
اگه نمیتونی نیا ، اگه هم که میای پَ بشین
یه راهِ سخت بی برگشت
توو جاده ی بی آب و علف
میریم تا هر جایی که شد
تا اونجا که نشیدیم تلف
کوه های سوخته زیرِ آفتاب
تصویر وا رفته رو آسفالت
از خونه دور و دور تر میشیم
نگو بهم وایسا ، نگو بهم وایسا
دیگه خیلی دیره الآن
[ورس یک]
دو روزه کلاً همش ، زندگی نداره ارزش حرص
فهمیدی الآن که خودتی فقط باید هضم بشه حس
حرفاتو بزنی بدونِ تعارف به هر کی که جلوت هست
مگه فهمیدن اینا که با کاراشون چقد دلت شکست
مگه فهمیدن قراره چی بیاد به سرِ تو بعدِ رفتن
اونا که فقط پیِ خوشی خودشون توو تهِ هفته ان
اونا که میگردن دنبال میوه توو درخت فقط
میچینن ولی نمیفهمن نمیشه ریشه با دست طرف
بمونی کنارِ یکی که نداره حس بهت هرزگیه
میگی یه روزی میبینه منو ولی من میگم بچگیه
پس نزن مشتاتو به دیوار نداره ارزش طرف
حیف این راهی که میری میشه تهش وقتت تلف
[کورس]
کوه های سوخته زیرِ آفتاب
تصویر وا رفته رو آسفالت
از خونه دور و دور تر میشیم
نگو بهم وایسا ، نگو بهم وایسا
دیگه خیلی دیره الآن
[ورس سه]
نه دلم میاد برم نه دلم هست بمونم
همیشه میره و موندنیه ، قناری توو قفسه خوندنیه
بغلیم نگاش اونوریه چرا ،شاید به هم قلبا ریختنیه
عاشقی همیشه سوختنیه ، نمیدونم چرا دروغیه
دو روزه کلا همش ، نکش روم کُنده لبش
نبُر که میبرم از همه ، نرو که بیزارم از همه
نباشی روانپریشم ، لبمو داغ زدم پریشب
نیارم اسمتو دیگه ، نخوام حستو دیگه
نبینم مثلِ تو دیگه ، هی رفیقِ نصف و نیمه
برترین های ماه
سبک های موسیقی
آخرین نقد و بررسی ها
