متن آهنگ حیف پوبون
دانلود آهنگ حیف پوبون
چرا انقدر طلبکاری؟
چه طلبی دارم من؟
فکر کردی فقط تو تو این مملکت ستاره دار شدی؟
ستارتو زدی به سینت
راه افتادی توو خیابون که چی
من پنجشنبه نمونم خونه
با توی علاف راه بیوفتم
توو خیابون که بشیم دوتا علاف
آره راس میگی من علافم، علافِ تو
علافِ بابای نامردت که منو سره
کار میزاره تا برات خواستگار بیاره
خودش چه گ*ی بوده وقتی میخواسته
مامانتو بگیره که من الان نیستم
خودش چه گ*ی بوده
هرکجا رفتی به دنبالت دویدم
من دویدم
حیف از این قسمت که آغوشت ندیدم
نه ندیدم
ای خدا شکرت که هستی
آسمان مُردم زِ مستی
من ندارم ترس از هیچ ، جز بالاسری
حیف نیستم توو فالی که گرفته ای
حیف نمیدونم کجایِ قصه ای
پیشتر دود کنارم پُر بود
بوى اسپند که دورِ سر تو چرخاندم
خانه را پُر مى کرد
چه خیالات قشنگى
چه خیالات قشنگى آنجا
روى آن آیینه پشت تو جا مانده
خنده ها میکردى از سر کِیف
دل من مى لرزید ، آه چه حیف
آه چه حیف
حیف نیستم تو فالی که گرفته ای
حیف نمیدونم کجایِ قصه ای
حیف نیستم تو فالی که گرفته ای
حیف نمیدونم کجایِ قصه ای
حیف نیستم تو فالی که گرفته ای
حیف نمیدونم کجای قصه ای
برترین های ماه
سبک های موسیقی
آخرین نقد و بررسی ها
