متن آهنگ توهم پرداد
دنبال آفتابم
خوابم، از چشم هام افتادن
خط خطی روی کاغدم و
اون تغییرم تو خودم رخدادم
تشنمه، آب تاب ندارم آینه نی بازتاب ندارم
درگیر سرابم میپیچم نوارم
گم و گور توو این گنبد دوارم
ساکت لب ها از درون هوارم
نه هر چی فکر میکنم آب و تاب ندارم
چرا قمر در عقربه
سایه ها میشن کم از سرت
چرا دنیا میاره ننه
یکی دیگه از دنیا میبره
چرا از هر چی یه ماده و نره
چرا واسه هر ورودی یه انتخاب داری و دو دره
این ها زلزلست توو مغزم مرکز گسله
هی پسر بیا بیرون از توو لاکت
زبون در آوردی باز من شدم ساکت
چه میدونه جریان چیه آب راکد
گفته بودم حسابت پاک تو رو چه باکت
یه خرده آروم بگیر چرا این همه تشویش
تا حالا این حصار دور مغزت رو شکستیش
اون گنجه کنج مغزت رو گشتیش
یا به قول ما بروجردی ها
وَرَ صُو هشتیش
یعنی گذاشتی، واسه فردا
دنبال درمون بودی یا زوم کردی درد ها
به همه چی خندیدی یا خندیدن بهت درد ها
ببخش اگه توو حرف ها گاهی حس میشه سوز سرما
غنچه دلتنگ، بکن شکوفا
بیا و برو چون میان و میرن روز ها
ببین جاری ان همه رود ها
نیومدن و نرفتن، چون نمیان و نمیرن مغلوب ها
خوشحال و آزاد، بپر با خوب ها
جهان شد انسان و انسان باید بشه جهانی
تو توو ماتریکس و توو الگوریتم و زمانی
نه ندانی، نه ندانی، که چه نانی
که زمانی که بدانی تو از پرتو پر نور نهانی
نه ندانی، نه ندانی و نمیخوای که بدانی
چون میترسی بدانی
ولی ای وای ای وای اگر بدانی که چه نانی
تو خود جهانی
متن آهنگ پرداد به نام توهم
برترین های ماه
سبک های موسیقی
آخرین نقد و بررسی ها
