نقد و بررسی آلبوم بنیامین 94 [اختصاصی]
این مقاله توسط تیم نقد و بررسی سایت موزتسکت و به صورت کاملا اختصاصی تهیه شده است،در این مقاله آنچه که از نظر موسیقی شناسی باید بیان شود،به تحریر درآمده،پس اگر از شنوندگان متعصب خواننده ی مورد علاقه تان هستید و نمیتوانید عیب ها را بپذیرید،توصیه میکنیم که نه تنها این مقاله،بلکه هیچ مقاله ی نقد و بررسی را نخوانید،چون تعصب باعث بسته شدن چشمان شما بر روی حقایق میشود،به سلیقه ی همه احترام بگذارید و افکار خود را با احترام به عقاید دیگران بیان کنید.
شما از این قسمت میتوانید نسبت به خرید،دانلود و مشاهده ی متن ترَک های این آلبوم اقدام کنید.
نقد و بررسی آلبوم بنیامین 94:
یکی از آلبوم هایی که انتظار نمی رفت به این زودی منتشر شود ، آلبوم 94 بنیامین بهادری بود. او همیشه آلبوم هایش با فاصله های چند ساله منتشر می شد که امسال این سنت شکنی ، سبک جدیدی در کار حرفه ای او محسوب می شود.
اولین آلبوم او در سال 85 ارائه شد که حرکت جهشی در موسیقی ایران به حساب می آمد بعد از آن دو آلبوم دیگر در سال های 88 و 93 ارائه شد و جدیدترین اثر او ، بنیامین 94 می باشد. در ادامه با ما همراه باشید تا به سنجش آلبوم 94 بنیامین بپردازیم.
شاعر : فرید احمدی – آهنگساز : بنیامین بهادری – تنظیم کننده
ترک اول : اِشکال
شروع جالب با سمپل تایپ کردن ، در نوع خود جالب است. تنظیم این آهنگ یاد آور اتود های نیما وارسته است. تکرار کلمات ، هم وزنی و چینش مناسب آن ها در یک شعر سنت همیشگی بنیامین و فرید احمدی است که در این ترک شنوا هستیم. در ترک اشکال حرکت جدیدی از بنیامین دیده نمی شود و تنها می توان گفت که توانسته است سبک خود را حفظ نماید. در بخش های بی کلام حضور اتد های آلبوم 93 به راحتی ملموس است. پایین خواندن گام ها توسط بنیامین ، به رخ کشیدن توانایی بالای حنجره ی او می باشد. تمامی نکات گفته شده درباره ی این ترک در حالی است که نمی توان ادعا کرد بنیامین برای اشکال آهنگسازی عالی انجام داده است.
نمرات از 10 »
آهنگسازی : 4.5
تنظیم : 5
شعر : 7
نمره ی نهایی : 5.5
ترک دوم : تظاهر
اولین نکته ی جذاب این ترک ، اجرای پرکاشن زیبای علیرضا میرآقا می باشد که یکی از عناصر تنظیم این آهنگ است. سبک شعر های بنیامین ، همانطور که گفته شد در سه قانون خلاصه می شود : تکرار کلمات ، چینش مناسب ، هم وزنی بی ربط. این قوانین در برخی موارد قواعد شنوایی و معنایی را زیر پا می گذارد ولی به هر حال موسیقی را با خود همراه می کند. اجرای درام و همخوانی آوانسیان با بنیامین نیز یک حرکت به سمت بین المللی شدن این آلبوم می باشد. صدای آوانسیان دلنشین و گرم است و همراه مناسبی برای صدای بنیامین است. تلفیق ساز ایرانی نی با اجرای پاشا هنجنی ، با یک تنظیم لاتین ، این آهنگ دلنشین و منحصر به فرد می کند. یکی از نکات حرفه ای تنظیم این ترک ، تقسیم فرکانس صوت نی بین دو باند شنوایی است که در فاز Reeverb انجام شده است. در بخش دوم آهنگ ملودی از سطح پایینی برخوردار است. علت را می توان در شعر یافت. البته این درصورتی است که در ابتدا شعر سروده شده باشد و برای آن آهنگ ساخته شده باشد. Fade outتکرار صدای بنیامین شاید حرکت جدیدی نباشد ولی زینت زیبایی در تنظیم محمد موجرلو به شمار می آید. در انتها می توان که حضور نی جایگزین سازی مثل گیتار الکتریک در تنظیم می باشد که هنر محمد موجرلو و توانایی بالای علیرضا میرآقا را به گوش میرساند.
نمرات از 10 »
آهنگسازی : 7
تنظیم : 9.2
شعر : 6
نمره ی نهایی : 7.4
ترک سوم : حواسم به توئه
شروع این ترک با نفس گیری همیشگی بنیامین است. بعد از بیان اولین کلمه و آشکار شدن نت ، تداعی کننده ی نسخه ی اصلی آهنگ عاشق مثل ماه می شود. یک اقتباس از خود بنیامین! در اوج چند ضعف فنی در ضبط شنیده می شود که به این شرح است. ضبط Vocal خواننده از کیفیت بالایی برخوردار نیست و با اعمال فیلتر Bass boost فرکانس های آزار دهنده به گوش میرسد. همچنین در گام صدای بنیامین تغییراتی انجام شده است. تنظیم از اتود های نیما وارسته گرفته شده است ولی همچنان نو است. شعر این آهنگ ، در واقع بازی با حروف و کلمات و چیدمانشان است. اجرای زیبای ترومپت توسط علیرضا میرآقا ، سبک این آهنگ را به یک موسیقی تلفیقی rock , blues , street و pop تبدیل کرده است. یکی دیگر از زیبایی های این ترک ، عنصر گیتار آکوستیک آرش سعیدی و ساکسیفون هومن نامداری است که هوشمندانه اجرا شده است. نکته ی مثبت دیگر ، اجرای عالی درام می باشد. Ending بسیار ساده در عین حال زیباست. در کل می توان گفت که در این آهنگ سبک بنیامین حفظ شده است اما با تکرار نه چندان دلنشین رو به رو هستیم.
نمرات از 10 »
آهنگسازی : 6.3 (به دلیل تکراری بودن ساختار ملودی)
تنظیم : 7
شعر : 8.4
نمره ی نهایی : 7.23
ترک چهارم : دوره های عاشقی
شروع بی مقدمه و overtor کوبنده با صدای بنیامین ، اصالت سبک وی را بر ملا می سازد. Hatهای شلوغ در این ترک به خوبی گنجانده شده است که مهارت تنظیم کننده در سبک HipHop به شنونده القا می کند. شعر این ترک تحت تاثیر موسیقی است و تنها تکمیل کننده موسیقی است و این به معنای این است که تنظیم کننده و آهنگساز قصد هدایت شنونده به سمت موسیقی خالص است و توجه کم تری به شعر داشته اند. افکت Dynamic EQ در اواسط این ترک چندان دلنشین مخاطب نیست و تنها برای ایجاد تنوع اعمال شده است و شاید حتی بتواند این را جزو نقایص دانست. همخوانی علیرضا میرآقا ، سطح کیفی این ترک را در سطح آهنگ های مطرح بین المللی ساخته است. به غیر از ایرادی که در بالا گفته شد ، می توان گفت که تنظیم این ترک جزو بهترین های این آلبوم است. ترکیب موسیقی اصیل ایرانی و ضرب عربی در بک گراند ، بسیار ظریف است.
نمرات از 10 »
آهنگسازی : 8.2
تنظیم : 9.5
شعر : 5.5
نمره ی نهایی : 7.73
ترک پنجم : بارانا
انتخاب اسم دختر بنیامین و همچنین هماهنگ سازی متن آهنگ ، یکی از تکنیک های بازاریابی و جذب طرفدار این آلبوم به حساب می آید که بسیار ظریف کار شده است. شروع سنتی به سبک بنیامین ، ترکیب گیتار الکتریک و درام نیز بیانگر این سنت است. پس از پایان Overtor و با شروع ملودی اصلی متوجه می شویم که ملودی کودکانه ، تم اصلی این آهنگ است. در اوج صدای استیو آهنگ را تحت تاثیر قرار میدهد. تنظیم معمولی در کنار شعر زیبا و پرمعنا و آهنگسازی کودکانه یک ترکیب متعادل است. نه عالی و نه بد! البته از شباهت تنظیم این آهنگ به تنظیم های نیما وارسته نمی توان چشم پوشی کرد. در این آهنگ نیز پایان خلوت حضور دارد. در کل نمی توان ترک پنجم را در سطح کل آلبوم دانست.
نمرات از 10 »
آهنگسازی : 5
تنظیم : 6.6
شعر : 7.3
نمره ی نهایی : 6.3
ترک ششم : مه آلود
گام پایین بنیامین گرم و دلنشین است و برای یک شروع بسیار خوب است. آهنگسازی بسیار قوی است و یک شعر زیبا این ترکیب را عالی تر می کند. ولی متاسفانه تنظیم بسیار ضعیف کار شده است. درواقع یک نوستالژی قوی پیش روی مخاطب قرار دارد. نوای زیبای ویلون میثم مروستی نیز این ترکیب را به سمت خاطره ها می کشاند. علت ضعف تنظیم ممکن است به این دلیل باشد که هدف تیم ، هدایت شنونده به سمت مضمون اصلی آهنگ باشد. در بخش دوم آهنگ بنیامین می گوید : ولی این جاده … مصدوده
تنظیم نبودن واج های کلمات با ملودی یک ایراد واضح در بیان خواننده به وجود آورده است. اجرای گیتار باس با اجرای آرش سعیدی نیز یکی از عناصر زیبای این ترک است که در 3/2 پایانی اجرای پیانوی سمپل FL Studio تمامی زیبایی ها را زیر سوال می برد. در Ending اجرای گام پایین بنیامین بسیار هوشمندانه گنجانده شده است.
نمرات از 10 »
آهنگسازی : 7.2
تنظیم : 5.5
شعر : 7.5
نمره ی نهایی : 6.73
ترک هفتم : آهنگ شماره 4
انتخاب نام عجیب ، مخاطب را مجاب می کند تا این ترک آلبوم را بشنود و این یکی از نکات حرفه ای مارکتینگ این آلبوم است. با شروع این تنها چیزی که میتوان در کلمه ی نخست گفت این است : انگار عشق داغ من مجددا در این آلبوم است!
در ادامه نیز این موضوع احساس می شود که شعر از سطح پایینی برخوردار است. اما در ادامه ترک ، آهنگسازی دلنشینی قابل تحسینی ارائه می دهد. اما شعر همچنان از سطح پایینی برخوردار است و همچنین تنظیم نیز اقتباسی از ترک تا حالا عاشق شدی است. برش ها و استاپ ها در بخش دوم تنظیم ، سنت همیشگی بنیامین است که به خاطر سنت بنیامین نمی توان جزو نقایص دانست.
در اوج 3/2 پایانی ، شاهکار خوانندگی بنیامین قابل ستایش است. ولی پایان این ترک هم خلوت و ناگهانی بود.
نمرات از 10 »
آهنگسازی : 7.2
تنظیم : 7.5
شعر : 5.6
نمره ی نهایی : 6.76
ترک هشتم : عاشق مثل ماه
ریمیکس آهنگ فیلم چند متر مکعب عشق اما با کمی تغییر در متن شعر. ملودی این آهنگ به قدری زیباست که کل آلبوم تحت تاثیر این آهنگ قرار می گیرد. لازم به ذکر است که متن جدید این ترک با عنوان عاشق مثل ماه همچنان زیباست. تنظیم نیز در صورتی به دل می نشیند که تنظیم قبلی را در نظر نگریم. البته نکته ی جالب در این است که در نیمه ی آهنگ ، آکورد استرینگ با ملودی هماهنگی ندارد. می توان شاهکار این ترک را در هماهنگی زیبای متن شعر و ملودی شنید. این ترک یاد آور شاهکار دیگر بنیامین در ترک لیلی در پاییز اوست. روند تنظیم خوب است به غیر نکته ی گفته شده در بالا. نکته مثبت دیگر تنظیم این ترک ، خلوت بودن آن است. درکل جزو ترک های مطرح این آلبوم است.
نمرات از 10 »
آهنگسازی : 9.5
تنظیم : 8.6
شعر : 9.6
نمره ی نهایی : 9.23
ترک نهم : به من اعتماد کن
شروع نا مفهوم و قدیمی ، چندان امیدوارکننده نخواهد بود. تنظیم خاص این ترک ، جذاب است. هم چنین آهنگسازی بسیار خوب است. شعر چندان از کیفیت مناسبی برخوردار نیست. همانطور که گفته شد در بخش هایی که آوانسیان همراهی بنیامین را برعهده دارد ، آرامش خاصی به آهنگ اضافه می شود. تنظیم خوب این آهنگ یک پون مثبت به حساب می آید. بزرگترین پون منفی ، شعر بسیار ضعیف این ترک است. با در نظر گرفتن پکیج قوی تنظیم و آهنگسازی قوی ، می توان تا حدودی از شعر چشم پوشی کرد. البته در 3/2 پایانی در تکلم به من اعتماد کن نیز ایراد بیان وجود دارد. تنظیم را می توان تا حدودی اقتباسی از تنظیم خط سوم بنیامین دانست.
نمرات از 10 »
آهنگسازی : 8
تنظیم : 8.2 (به دلیل نامفهوم بودن Overtor)
شعر : 4.2 (به دلیل نامفهوم بودن و به کار نبردن افعال صحیح برای حفظ وزن)
نمره ی نهایی : 6.8
کاور آلبوم :
ایده ی طراحی کاور بسیار جالب است. کاور یک از هر دو جهت جلب توجه می کند. ایده ی چراغ قوه به جای خورشید و بنیامین زمین که سایه ی ماه بر روی زمین می افتد. به طور کلی می توان گفت از عناصر ستاره شناسی در طراحی کاور به خوبی استفاده شده است ولی نمی توان این عناصر را با محتوای آلبوم ارتباط داد. ایرادات فنی زیادی به کاور می توان گرفت. اول از مراحل طراحی شروع می کنیم. خطوط ارتباط فونت نوشتار در کاور 1 که به سادگی قابل حذف می بود. این ایراد در فونت اصلی Titr bord نیست و گرافیست این کار را با فونت معمولی تیتر انجام داده است. به گونه ای کهFill را حذف نموده و Line را به فونت معمولی اعمال کرده است و این ایراد به وجود آمد. عکس های گرفته شده نیز با Noise فراوان در کاور پنجم وجود دارد و نورپردازی مناسب نیز انجام نشده است. به نکته ی زیبای دیگر گرافیکی کاور ها ، خطوط ارتباط ستاره شناسی است که در تمامی کاور ها مشاهده می شود. اما ایراد فنی دیگر در چاپ است. متاسفانه چاپ نیز با کیفیت پایین صورت گرفته است و تفکیک رنگ ها در اکثر بخش های کاور با پیکسل های درشت قابل مشاهده است.
در کل : از آلبوم 94 انتظار تحول می شد. علت این توقع نیز به تکرار رسیدن بنیامین بود و پیش بینی می شد که با رفتن نیما وارسته از بین ما ، یک تحول صورت گیرد. اما این ظاهرا خواسته ی بنیامین است. معمولا خوانندگانی که تمامی کار های اساسی آلبوم های خود را انجام می دهند بعد از مدتی به تکرار می رسند. البته نباید از چند ترک برجسته ی آلبوم چشم پوشی کرد. در ضمن حرکت به سوی بین المللی شدن با حضور آوانسیان نیز یک اتفاق خوب دیگر این آلبوم بود. نکته ی قابل ستایش آلبوم 94 در ضبط وکال است که خوشبختانه با کیفیت مناسب انجام شده است و در تلفظ نیز ایراد بیان وجود ندارد و علت آن حضور میثم مروستی در مقام ناظر ضبط است. در آلبوم 94 نوسان بسیار بود. یک خط در میان ترک های ضعیف و قوی حضور داشتند و شاید علت این که شنونده را مجاب می کرد تا آخر آلبوم را گوش دهد همین تعادل است.
منتقد:پارسا
-
متشکرم
جناب اقای ادمین مثل همیشه عالی و درست بود امیدوارم همیشه زنده باشید -
با همه ی احترام ولی بهترین آلبوم بنیامین 85 بود تنظیم و آهنگسازی و شعر هی ضعیف تر میشه و من این دفعه مخالف شمامو میگم ک بنیامین حنجره ی خوبی نداره ملودیای تکراریه و تنظیم خیلی ضعیفه شعرا هم هیچ معنی لی نمیده خواهشا طرفداراش نیان بگن طرفداراش خاصن و …
-
-
قربان سایتتون عالیه من خودم موزیستینم با چند تا نکته ای ک گفتین مخالفم بنیامین آهنگسازیش تکراریه و چیز نوعی نداره همینطور نوع خوندنش بخش عظیمه مشکلش تو شعرشه ک بیشترش بی معنیه صحیح جاگذاری نمیشه نکته ی مثبت بنیامین اینه ک حسشو قشنگ منتقل میکنه ک البته برای خیلیا حالت کودکانه داره تنظیماشم تکراریو ضعیفه البته تن صدارو خوب تغییر میده درکل من به این آلبوم از 10 نمره 4میدم